ازدواج با محارم در سلسله هخامنشي

+0 امتياز

ازدواج با محارم در سلسله هخامنشي

پسر كورش كبير : كمبوجيه


كمبوجيه پسر كوروش كبير كه بعد از كشته شدن پدر در جنگي با گروهي از ايرانيان موسوم به ماساگت ها كه در شمال شرقي بودند به خلافت رسيد و گسترشي شاهي او را ادامه داد و مصر سفلي را به متصرفات پهناور آن افزود.
يونيان كه منبع اصلي ما براي تاريخ زرتشتيان هستند نيكي هاي چنداني از وي ياد نكرده اند و تا آنجا كه به كيش زرتشتي مربوط است مهمترين ادعا درباره وي اين است كه نخستين كسي بود كه عمل ((((خوئتودثه)))) يعني زناشويي با نزديكان را انجام داده است .
بر اساس پهلئي اين نوع زناشويي شايان ستايش بسيار است و چه بهتر كه ميان اعضاي خانواده يعني ميان پدر و دختر و برادر و خواهر و حتي مادر با پسر انجام شود.
خود اين اصطلاح در اعتقاد نامه زرتشتي موسوم به«فرورانه» مي آيد.
عبارت مورد بحث در يسن12 بند9،چنين است:من ايمان دارم به دين مزديسنايي فكه جنگ را براندازد ،باعث شود كه سلاح را كنار گذارند و به خوئتودثه امركند كه حق است.
ام در مورد كهن ترين تاييديه اين رسم گفته اند گمان بر اين بوده است كه چون ويشتاسپ و همسرش ،هوتئوسا به قبيله «نئوتره» تعلق داشتند.و همين موضوع در مورد زناشويي كوروش با (كاساندانه دختر فرنسپ هخامنشي) هم صدق مي كند.
نخستين زناشويي اين چنيني كه محقق شده(بصورتي رسمي) زناشويي پسر كوروش يعني كمبوجيه با دو تن از خواهران تني خويش است.
به گفته هرودت وي دلباخته يكي از خواهرانش شده بود و مي خواست با او زناشويي كند ، ولي چون نقشه اش بر خلاف همه رسوم بود پس ردان و مغانها را فراخواند و از آنان پرسيد كه آيا قانوني هست كه اجازه دهد مردي با خواهر خود زناشويي كند.آنان پاسخي به وي دادند كه هم جانشان را ايمن مي داشت و هم مطابق عدالت بود.
آنان گفتند كه قانوني نيافته اند كه زناشويي خواهر و برادر را جايز شمارد ، ولي قانون ديگري يافته اند كه اجازه مي دهد شاه هر چه دلش خواست انجام دهد.
به همين سبب كمبوجيه نخست با اين خواهر و سپس با خواهر ديگرش (آتوسا) زناشويي كرد.جاي شگفت است كه عملي برخاسته از بلهوسي يك پادشاه وظيفه اي ديني و لازمه ايمان انگاشته شود.
وانگهي از خانتوس لوديايي كه همروزگار هرودت بوده است نيز نقل كرده اند كه «مغان با مادران خويش همبستر مي شوند. آنان ممكن است چنين رابطه اي هم با دختران و خواهران خود داشته باشند.»
وجود عمل زناشويي همخوني به صورت گسترده در ميان جوامع باستاني اثبات شده است.شايد جامعه زرتشتي هم در آن روزگاران نخست شكل گيري كه زناشويي بين مؤمنان را گسترش مي داد، به سبب شمار اندك اعضايش پيوندهاي درون خانواده را رسميت داده باشد و روحانيون و موبدان اين اعتقاد را يافتند كه چنين پيوندهاي نزديكي عملا خدمت به تحكيم دين است از اين پس ،خوئتودثه ،نه فقط در كتابهاي پهلوي ستوده شده بلكه عملا در ادبيات،اسناد و نوشته هاي تاريخي هم به عنوان عملي تاييد مي شود كه از سده ششم پيش از ميلاد در ميان شاهزاده،روحانيان و موبدان و مردم عادي رخ مي داده است.

«منبع:كتاب زرتشتيان باورها و آداب ديني آنها تاليف مري بويس»

 

 

به اين وبلاگ يه سر بزنيد جالبه

http://no-lie.blogfa.com



  • [ ]